ALLAH’ı Ciddiye Almayan Zihniyet!! (2)

Allah ile aramıza yerleşip Onun “halis” yani sade ve esas dinini yaşanmaz hale getiren sayılamayacak kadar beşerî yorum ve eklemeler dine engeldirler.
Allah “halis dinini” garanti altına almış ve öylesine müeyyideler koymuştur ki, “bütün insanlara peygamber ve bütün âlemlere rahmet olarak gönderdiğini bildirdiği peygamberine bile izni dışında hiçbir hak ve yetki vermemiştir. Hatta en ufak sızıntılar bile reddedilerek sızıntının ihtimalini bile bırakmamış, ağır tehdid sinyali vermiştir.
Yoksa onlar “Allah’a karşı yalan uydurup iftira mı etti derler. Böyle bir durum olsaydı Allah dilerse senin kalbini mühürlerdi. Allah bâtılı yok eder; Hakkı kelimeleri ile yerleştirir. Şüphesiz O, göğüslerde ki kalplerde olanları bilendir. (Şura:42/24) Bu kadar ağır bir tehdid yetmezmiş gibi birçok yetki ile donattığı Resûlünü daha da ağır tehdid ile zapturapt altına almıştır. Bundan daha şiddetlisi ile de tehdid etmektedir;
Eğer o Peygamber, bazı sözler uydurup bize isnat etmeğe kalkışsaydı, Elbette onu sağ tarafından yakalardık. Sonra O’ndan şah damarını keserdik. O vakit, sizden hiç biriniz O’na siper olup yardımcı olamazdınız. Gerçekten O Kur’an muttakiler için elbette şaşmaz bir öğüttür. (Hakka:69/44-48) Bunlar kesin ve tavizsiz müeyyidelerdir.
Bütün bu tehdid ve engellemelere rağmen bir de Resûlullah sallallahu aleyhi ve selleme Rabbimizin verdiği yetki ve görevlere yoğunlaşalım, işin ciddiyetini görelim;
Onlar ki yanlarında Tevrat ve İncil’de yazılı bulacakları o Resule o, ümmî Peygambere tabi olurlar, o, onlara iyiliği emreder ve onları kötülükten men eder. Temiz hoş şeyleri kendileri için helal, habis şeyleri üzerlerine haram kılar. Sırtlarından ağır yüklerini ve üzerlerindeki prangaları, kaldırıp atar. İşte o zaman ona iman eden, ona kuvvetle ta’zım eyleyen, ona yardımcı olan ve onun peygamberliği ile beraber indirilen nur Kur’an’ı takib eden kimseler, işte dünya ve âhiret huzur ve mutluluğuna eren onlardır. (Araf: 7/157) İşte burada ciddi muhakeme ve muhasebe yapma zorundayız.
Böylesi halis, sade, arı, duru ve taptaze bir sistem niçin yaşanmıyor? Neden bu sistem geçmişinde olduğu gibi bütün haşmeti ile insanlığa yön vermiyor? İşte bunun sebepleri çoktur. Amma müslümanların cehaleti ve bu cehaletleri yüzünden İslam’ın bütün aktivitelerini engellemektedirler. Çünkü genelde cahiller, ilim, irfan, hikmet ve mantıktan yoksundurlar. Bunlar tefekkür edemezler. Hakkın ve hakikatin ne olduğunu düşünmezler, tutarsızdırlar; Bu tutarsızlıkları yüzünden İslam’ı gölgeliyorlar.
Onlara “Allah’ın indirmiş olduğuna tâbi olun”, denildiğinde, derler ki: “Hayır. Biz atalarımızı üzerinde bulduğumuz şeye tâbi oluruz. ”Şeytan onları alevli ateşin azabına davet eder olsa da mı? (Lokman:31/21) İşte bu bilgisi olmayan cahilce, doğru sistemde ve aydınlatıcı kitabı olmadığı halde Allah’a karşı gelmelerinden kaynaklanır.
Allah Teâlâ ilk vahyi ile “OKU” emrini verdi. O mülümanların tek yürek halinde kardeş olduklarını ilan etti. Topluca bu hizmeti vermeleri için “büyük cihadı Kur’an ile vermeleri” hükmünü verdi. Korku illetine müptela olmamaları için “onlardan korkmayın benden korku” diye uyardı. Rabbimiz ne emretti ise müslümanlar tersini yaptılar. Cehalete ram oldular. Bencilleştiler, bireyselleştiler. Bölgecilik, ırkçılık, mezhepçilik, tarikatçılık yollarına girip dağıldılar. İlmi unuttular, âlimi teğet geçtiler. Kendi saplantılarından başka hiçbir değere tenezzül etmediler.
Ciddi bir eğitim yapmaktan da sıvışıp birbirinden uzaklaşıp dağıldılar. Ailemiz, Gençliğimiz, çocuklarımız, topyekün insanımız sahipsiz ve başıboş terk edildiler.
Onun için Rabbimiz de müslümanlara bunun ağır bedelini göstererek ödetmektedir!
Allah’ı ciddiye almamak ne zillet ne ağır bedel! Esselamu aleykum

İlhan Oral