İran’a Neden Üzüldüm?

İran Cumhurbaşkanı Reisi’nin helikopterinin düşerek ölmesi beni ve sanırım çoğu Müslümanı üzdü.
İran’ın son dönemde Türkiye ve Azerbaycan ile yakınlaşmaya başlamasını sağlayan adımlar atan Reisi’nin vefatı umarım bu adımları, verilen sözleri heba etmez.

Öte yandan, bu hadise kaza mı yoksa suikast mi henüz belli değil.. İran’ın açıklamalarını kabul edecek olursak bu bir kaza.
Her iki türlü de İran açısından vahim bir durum. Bir çok ülkede ve bölgesel güç olma peşindeki bir devletin en önemli adamını koruyamaması, kaza ise yerini uzun zaman sonra başka bir ülkenin teknolojisi yeterli uçağıyla, İHA’sıyla bulması cidden çok üzücü.

İran’ın Türk İHA’sı Akıncı tarafından helikopterin yerinin bulunduğu gerçeğini inkar etmesine ben şahsen kızmıyorum.
Kendi halkına, 90 milyon vatandaşına karşı küçük düşmemek için, hadisedeki zaaflarını, teknolojik yetersizliğini vs. belli etmemek, devletlerine olan güveni sarsmamak için Türk İHA’sının bulduğunu, yardım ettiğini söylememesinin mantıki bir izahı var.
Bugün tüm dünyada amerikası, ingilteresi dahil, her şey ülkede yaşayan vatandaşlarına söylenmiyor yada çarpıtılıyor devlet güvenliği ya da politikası gereği.
Belki İran halkının büyük çoğunluğu da uzun zaman bizim yardımımızla Cumhurbaşkanlarının bulunduğunu öğrenemeyecekler.

Üzücü taraf şu ki: Nükleer güç elde etmek üzere olduğunu söyleyen, belki de nükleer bomba yapmış olan, Füze, Roket teknolojisinde ileri düzeye erişmiş bulunan, Rusya’ya bile İHA-SİHA satan İran’ın devletinin en başındaki kişiyi uçurduğu helikopterin 50 yıllık demode, zaruri teçhizatlardan bile yoksun olma gerçeği feci bir şey bir devletin karizması açısından.,
İran her nekadar kendi halkından gizlese de şu an bütün devletler İran’ın bu zaafını duydu.

Bir Müslüman olarak isterim ki İran dahil, bütün Müslüman devletler güçlü olsunlar ve onlarla masaya oturup anlaşalım. Zulmü ortadan kaldırmak için, emperyalist sömürgeci devletlerin bölgemizdeki planlarını bozalım.

Diğer yandan, Yemen’de, Lübnan’da, Suriye’de, Irak’ta, Ermenistan’da varlığını güçlü bir şekilde hissettiren İran’ın çabalarının “Şia mezhebini” ihraç etme, güçlendirme gayreti olduğunu da biliyoruz.
Şu an olmasa da muhtemel yakın bir tarihte kendisi için de tehlike oluşturacak olan PJAK (pkk’nın İran kolu), Kuzey Irak pkk’sı, Suriye’deki pyd/pkk ile mücadele etmemesi, Türkiye’nin bu yöndeki operasyonlarına destek vermemesi, hatta engel olmaya çalışması, Müslümanlıkla alakası olmayan Suriye Nusayri rejiminin Sünni dindar Müslümanları katletmesine yardım etmesi İran’ı bizim gözümüzde güvenilebilir bir komşu, dost, müttefik olmaktan uzaklaştırıyor.
İran’da şah devrildiğinde İran İslam Cumhuriyeti kuruldu dendiğinde 16 yaşında ülkücü bir Türk genci olarak çok sevinmiştim. Gelin, görün ki İran Türk Ayetullah Şeriat Medari’nin Humeyni’ye biat ettiğini açıklamasından sonra tüm ülkede Şia rejimini önceleri sünnilere şirin davranarak yerleştirdi.
Veeee ülke dışına ihraç etmeye başladı. Türkiye de bundan nasibini aldı. Türkiye’de önceleri “İslam cumhuriyeti” kelimesiyle sempati toplayan İran, bunu kısa zaman sonra mezhep faaliyetine dönüştürerek İran yanlısı, hatta şia gruplar, cemaatler oluşturdu.
Yaniiii biz Müslüman kardeşimiz diye onlara kucak açarken, desteklerken, onlar Türkiye’nin Sünni mezhebini değiştirmeye çalıştı, Sünni olmayanlarla iş birliği yapmaya kalkıştı.

Önceleri Türkiye’nin Doğusunda güvenlik güçlerimizle, askerimizle çatışan pkk’lılar her operasyon yapmaya kalkıştığımızda dağlardan İran sınırını geçtiler ve İran bunları vurmamıza izin vermedi, hatta bir iddiaya göre de yiyecek, barınak verdi.
Bugün de Kuzey Irak’ta pkk’lı teröristler operasyon yaptığımızdan Irak’tan İran’a kaçıyorlar.
Ölen İran Cumhurbaşkanı Reisi bu mevzuda, Türkiye’ye geldiğinde bize söz vermişti. pkk için artık, İran bir güvence sağlamayacaktı.

Sonuç:
Reisi’nin vefatından dolayı üzüntü duydum. Lakin, İran’ın terör örgütü Haşdi Şabi’nin lideri Kasım Süleymani’nin öldürülüşüne zerrece üzülmedim.
Kim ne ekerse onu biçer.
İbrahim Tamer 24.05.2024   camlicavadisi.com.tr