Bize Kalmayacak Dünya İçin Yorulmaya Değer mi?

Kimilerine göre hayat, doğumla başlayıp ölümle biten basit bir çizgiden ibaret. Kimilerine göreyse, anlam arayışıyla dolu bir yolculuk. Ancak hepimizin ortak noktası şu: Ömrümüzü, dünyaya iz bırakmak için harcıyoruz. Peki, bu çaba gerçekten anlamlı mı?

Bir düşünelim… Büyük idealler peşinde koşuyoruz, kariyer yapıyoruz, servet biriktiriyoruz, daha iyi bir hayat için durmadan çalışıyoruz. Ama dünyaya ne kadar sahip olabiliriz? Günün sonunda, ne kadarını gerçekten elimizde tutabiliyoruz?

Belki de mesele, dünyaya sahip olmak değil, onun içinde nasıl var olduğumuz. Bir ağaç gibi kök salmak mı, yoksa bir rüzgâr gibi esip geçmek mi? Ölümsüzlük peşinde koşan nice insan, geriye yalnızca unutulmuş isimler bırakmadı mı? Milyonlarca yıl öncesinden bugüne gelen bu dünya, biz olmadan da var olmaya devam etmeyecek mi?

Öyleyse, bize kalmayacak bir dünya için bu kadar yorulmaya değer mi? Belki de asıl önemli olan, nasıl yaşadığımız. Biriktirdiklerimizle mi mutlu olacağız, yoksa paylaştıklarımızla mı? Hırstan, rekabetten, gereksiz telaşlardan sıyrılıp biraz olsun durup nefes almak gerekmez mi?

Belki de çözüm, dünyayı kazanmak yerine, dünyayı anlamaya çalışmaktır. Çünkü gerçek huzur, sahip olduklarımızda değil, içimizde taşıdığımız değerlerde saklıdır. Ve en nihayetinde, bize kalmayacak bu dünyada, en büyük mirasımız yaşarken bıraktığımız izler olacak.